Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Duo Reges: constructio interrete. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quid, de quo nulla dissensio est? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Bork: Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?
Avaritiamne minuis?: Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Etiam beatissimum?
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Nemo igitur esse beatus potest. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.

Quod nisi ita efficitur, quae Theophrastus de fortuna, de dolore, de cruciatu corporis dixit, cum quibus coniungi vitam beatam nullo modo posse putavit, vereor, ne vera sint.

Ita miser sit aliquando necesse est is, quem vos beatum
semper vultis esse, nec vero id, dum omnia ad voluptatem
doloremque referetis, efficietis umquam.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Stoici scilicet.
Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Verum audiamus. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Non igitur bene. Quo tandem modo? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?